Een Bed & Breakfast centraal gelegen in Andalusië

Welkom.
Op deze weblog kom je alles te weten over het wel en wee van een B&B.
Ons emigratieverhaal en de verbouwing van deze cortijo staan op www.spaansedromen.wordpress.com
En als je tot slot zin hebt om het allemaal in het echt te aanschouwen, kijk dan voor meer informatie op
http://www.cortijodelsueno.com

maandag 13 augustus 2012

Alcalá la Real


Op het internet vind je prachtige foto´s van Alcalá la Real en met name van het kasteel dat hoog boven de stad uittoornt. Nu kan ik gewoon zo´n foto downloaden en er een verhaaltje bijschrijven wat ik uit de reisgidsen haal, maar daar vind ik niks aan. Ik wil het in het echt zien! En bovendien kan je de gasten beter informeren als je er zelf geweest bent. Nadat we het ontbijt van onze gasten hebben opgeruimd gaan we op pad. We kiezen voor een mooie route tussendoor via Priego de Córdoba. Het eerste deel is een prachtige kronkelige weg door de olijfgaarden maar opschieten doet het niet. Na Priego ligt er een splinternieuwe weg die lijkt alsof die alleen voor ons is aangelegd want er is geen auto te bekennen, dat schiet een stuk sneller op. Als we in totaal 70 kilometer hebben gereden en 75 minuten verder zijn, naderen we Alcalá la Real. Het eerste wat je ziet is inderdaad het kasteel. Hoog en droog staat het Fortaleza de la Mota. Hoe je er precies moet komen is altijd weer even zoeken hier in Spanje. Ze beginnen met een bordje maar wat straten verder is opeens het bordje verdwenen. In dit geval hebben ze een straat in het centrum afgesloten en tja dan is het zoeken naar de bordjes met Fortaleza erop. Na een paar rondjes rond het grote plein in het midden van het stadje vinden we de weg naar de top. Onze klok geeft aan dat het 1 uur is en dat betekent dat we nog een uur hebben voordat de siësta om 2 uur begint. Opschieten dan maar. Het mannetje van het informatiecentrum geeft alle uitleg en duwt een audio guide en een plattegrondje in onze handen. Om 2 uur begint de film in de kerk, roept hij nog naar ons als we naar buiten stappen. Hè, 2 uur? Hoe laat gaan de poorten dan dicht? In de zomermaanden gaan ze tussen de middag niet dicht, het blijft open tot 7 uur in de avond. Goh, we zijn helemaal verrast, komt niet vaak voor dat iets open blijft. We zijn wel blij want nu kunnen we in een lagere versnelling verder. En lager wordt het inderdaad want de weg loopt heel steil omhoog en de gladde keitjes zorgen ervoor dat van elke stap die je zet je minstens weer de helft naar beneden glijdt. Zal wel aan mijn schoenen liggen, denk ik dan als er een bruidspaar ons inhaalt. Boven aan gekomen worden we beloond met een prachtig uitzicht over de omgeving. 
Helaas staan er om het kasteel en de opgravingen een heleboel bouwmaterialen. Eigenlijk is dat helemaal niet helaas want het is juist goed dat zulke bouwwerken worden opgeknapt en bewaard voor het nageslacht maar op de foto staat het natuurlijk niet zo leuk. Ze hebben ervoor gekozen alle het nieuwe werk ook gewoon nieuw uit te laten zien. Je kan dus goed het verschil zien tussen wat er nog stond en wat er later is aangebouwd. Terwijl er een dame in Queens English in onze oren tettert vervolgen wij onze weg door het kasteel met bijgebouwen welke dateert uit de 13de eeuw. 
Daarna nemen we een kijkje in La Iglesia Mayor Abacial waar een film wordt getoond over de geschiedenis van het fort. Ook vinden we er een maquette waar je goed kan zien hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Na afloop dalen we neer in het plaatsje zelf om een hapje te eten. We lopen nog het archeologisch museum in om alle voorwerpen die ze bij het kasteel hebben gevonden te bekijken en gaan daarna richting huis. Weer iets om in onze informatiemap te schrijven.

1 opmerking: