Een Bed & Breakfast centraal gelegen in Andalusië

Welkom.
Op deze weblog kom je alles te weten over het wel en wee van een B&B.
Ons emigratieverhaal en de verbouwing van deze cortijo staan op www.spaansedromen.wordpress.com
En als je tot slot zin hebt om het allemaal in het echt te aanschouwen, kijk dan voor meer informatie op
http://www.cortijodelsueno.com

zondag 22 april 2012

Water


Als je in de nacht met je mond open snurkt dan krijg je een droge keel. In je onderbroek in het donker naar de keuken om wat drinken te halen. En dan......stap met je blote voeten in een kleddernatte keuken. Nou, meteen goed wakker! Als het licht aan gaat zien we dat de vloer bedekt is met een laagje water. Waar komt dat vandaan? Dweil pakken, de water hoofdkraan dichtdraaien en alles droog maken. Terug naar bed. Na een uurtje toch weer even kijken. Weer de keukenvloer onder water. Weer dweilen en daarna terug naar bed. Na een uur er weer uit want straks loopt het water de woonkamer in. Dit proces herhaalt zich totdat het licht wordt. Het is een raadsel! Als we lekkage hebben dan moet toch het water stoppen als de hoofdkraan dicht is. We gaan buiten op onderzoek uit. Vlak achter ons huis horen we water stromen. Het geluid komt onder het betonnen vloertje achter de keuken vandaan. We halen opgelucht adem. De keukenvloer hoeft er niet uitgedrild te worden, de muren hoeven niet opengebroken te worden om het lek te gaan zoeken. En het is ook niet ons probleem maar het probleem van het waterbedrijf want het is de leiding buiten. Gauw bellen! Voor Spaanse begrippen staan de watermannen snel voor de deur. We leggen uit dat het dweilen is met de kraan open.  Er komt een aggregaat uit de auto en een grote drilboor. Binnen no time ligt het betonnen vloertje eruit. En ja hoor, daar zit het lek. Het lijkt wel een fontein zo spuit het water eruit. Nieuwe koppelstuk erop en over is het waterballet. Pfff, nu alles laten drogen. Wel één voordeel: alle keukenkastjes zijn weer helemaal schoon gespoeld!
Een kapot gedrilde achtergang is natuurlijk ook niks en daarom willen we meteen aan de slag om het dicht te maken. Nee, nee, schud het watermannetje als hij ziet wat we willen doen. WIJ maken het gat dicht maar niet deze week, we komen volgende week terug met wat cement, legt hij uit. Wij zijn wat sceptisch, komen ze echt terug? Zitten we niet weken met een gat waar, als het regent, water in spoelt en dan ook weer in onze keuken terecht komt? Het watermannetje ziet de ongeloof in onze ogen en verzekert ons dat ze echt terug komen. Ja, jullie geloven het niet, en wij eerlijk gezegd ook niet totdat het echt gebeurde. Na een week heeft het waterbedrijf een laag cement op ons gat gestort. En alles ziet er weer uit  zoals het was. Is dit nu de normale gang van zaken? We kunnen ons niet herinneren dat toen zoiets bij de buurman gebeurde ze ook zijn cement hebben dicht gemaakt. Of is dit extra service omdat het watermannetje samen met Rob op de sportschool zit?

dinsdag 3 april 2012

Spaanse logica

Spaanse logica zijn 2 woorden die eigenlijk niet aan elkaar te koppelen zijn. Je hebt logica en je hebt Spaans maar bij elkaar kan niet. Het nu volgende verhaal is misschien een beetje verwarrend maar ik kan het niet duidelijker vertellen omdat het nu eenmaal op z´n Spaans verloopt.
Ooit eens, nog voordat we dit huis kochten, werd ons verteld dat de weg, die voor onze deur loopt, verhard gaat worden. De kosten hiervan zullen verdeeld gaan worden tussen de gemeente, de Junta de Andalucía en de bewoners. Elk huis levert een bijdrage van ongeveer € 1500,00. Iedereen was bereid mee te betalen. Maar....er gebeurde jaren helemaal niets.En dan op een dag verschijnt er een grote schuiver die de weg glad gaat maken, daarna komt er een wals die alles aanstampt. Opeens verschijnt er een graafmachine die een geul langs de weg gaat graven en alle aarde die daaruit komt wordt midden op de pas gewalste weg gedaan. Huh? Eerst glad strijken en daarna weer hobbelig maken? Wat blijkt: net op het moment dat de wegmannen aan de slag gaan komen ook de watermannen tot de conclusie dat de waterleidingen vernieuwd moeten worden. Na 2 weken leidingen vernieuwen en de geulen weer dichtgooien zijn ze weg en komen de wegmannetjes terug. Er wordt weer opnieuw gewalst want de weg is door het graven weer hobbelig geworden. Daarna wordt er een fijne witte grind gestort, vervolgens de wals erover. Dan wordt er weer een laag witte grind gelegd. Weer de wals erover. Dan wat fijne rode grind, vervolgens de wals erover. Dan een sproeiwagen met water erover, vervolgens weer de wals en dan herhaalt de rode laag zich nog 2 keer en de sproeiwagen ook nog 2 keer. Deze klus wordt door 2 mensen gedaan. Eentje die met de vrachtwagen grind heen en weer rijdt en eentje die of met de schuiver of met de wals rijdt. Dat betekent dat wanneer de één met de grindwagen onderweg is om een nieuwe lading te halen de ander rustig zijn sigaretje rookt, zijn bammetjes opeet, een dutje doet, een telefoontje pleegt........Onnodig te vermelden dat dit zo al 5 weken in beslag neemt. Ondertussen is de weg 50 cm verhoogd met het gevolg dat onze Spaanse buren nu niet meer hun garage met de auto in kunnen, zo steil is dat geworden. En welke weg hebben ze nu gedaan? Vanaf de brievenbussen bovenaan door naar de rivier en dan linksaf tot en met het eerste huis. Bij huis nummer 2 stoppen ze bij de witte laag en niet de rode lagen erna. Huis nummer 3 en 4 krijgen helemaal niets. En wij? Wij en onze buren naast ons krijgen ook niets want ze hebben vanaf de rivier de weg naar rechts, dat is naar ons toe, alleen een beetje witte grind gestort tot onze buren, niet tot en met. We hebben nog een paar keer gevraagd waarom niet de hele weg wordt gedaan maar dan worden er alleen schoudertjes opgehaald. Wij hebben hier met alle buren regelmatig met verbazing naar gekeken maar niemand begrijpt het. En wie betaald voor deze grap? Nee, niet de gemeente. Nee, ook niet de Junta. Op een groot bord staat met koeieletters: De EU!! Je kan je hier druk om maken maar dat helpt niet. We zijn nog gaan vragen bij de Ayuntamiento maar ook daar gaan de schoudertjes omhoog. En dat niet de hele weg is gedaan, ach.......en dat maar 2 huizen nu een gladde weg voor de deur hebben, ach..... We troosten ons met de gedachten dat in ieder geval onze gasten een gladde weg naar beneden hebben gekregen. Het laatste stuk naar ons huis is helemaal niet zo slecht want dat hebben wij ooit eens zelf volgestort met grind. We vragen ons wel af als er een keer een flinke regenbui komt of dan niet alle modder uit de olijfgaard over de nieuwe weg stroomt. En dan is al het EU geld weggespoeld!